Czyszczenie powierzchni wodą demineralizowaną świętuje w ostatnich latach prawdziwy rozkwit. Coraz więcej profesjonalnych firm zajmujących się czyszczeniem szkła i budynków dostrzega zalety tej innowacyjnej metody. Pomimo że nie mamy tu do czynienia z nowością na rynku technologii sprzątania, to zainteresowanie użyciem tej metody wciąż rośnie. O co chodzi w tej metodzie?
Mniej znaczy więcej
Otóż zamiast dodawać do wody coraz więcej preparatów chemicznych zgodnie z metodą „im więcej, tym lepiej“, pozbawiamy wody związków mineralnych, pozostawiając jedynie czyste H2O. Woda pozbawiona zbędnych dodatków zaczyna „szukać“ cząsteczek, z którymi mogłaby się związać, łącząc się tym samym z molekułami brudu. Jest to bardzo prosty proces, o którym można śmiało powiedzieć, że zrewolucjonizował mycie powierzchni ze szkła i nie tylko.
Początki mycia fasad wodą demineralizowaną sięgają około roku 2005. Ta innowacja została zapoczątkowana przez nowe prawo BHP w Wielkiej Brytanii, które wymagało poprawy bezpieczeństwa pracy osób zajmujących się czyszczeniem szklanych fasad na wysokościach. Istotną zaletą użycia wody demineralizowanej jest to, że prace na wyższych kondygnacjach mogą być prowadzone bezpiecznie i szybko bez konieczności użycia drabiny, rusztowania lub też podnośnika. Znacznie mniejsze nakłady czasowe i wynikający z nich wzrost wydajności pracy, a także oszczędność środków chemicznych dodatkowo zwiększają atrakcyjność tej metody.
Od wody kranowej do wody demineralizowanej
W zależności od ujęcia, z którego czerpiemy, woda kranowa zawiera mniej lub więcej minerałów. Ich skład i ilość określają jej stopień twardości. Decydujące znaczenie dla klasyfikacji mają przede wszystkim kationy wapnia, magnezu, żelaza i manganu, które prowadzą np. do powstawania śladów kamienia i smug na szybach podczas mycia okien.
Twardość wody wyrażana jest wskaźnikiem TDS (Total Dissolved Solids), a mierzona jest w PPM (Parts Per Million). Warto podkreślić, że twardość wody ma wpływ na jej napięcie powierzchniowe. Im większe, tym trudniej zwilża ona wszelkie powierzchnie, a wskutek tego trudniej jest za jej pomocą czyścić zabrudzone powierzchnie.
Z kolei woda demineralizowana to H2O w czystej postaci. Została całkowicie pozbawiona związków mineralnych w wyniku obróbki fizycznej. Wartość TDS wody demineralizowanej wynosi 0 PPM. W przemyśle farmaceutycznym czy spożywczym stawiane są jeszcze wyższe wymagania co do czystości wody. Mówimy tu o wodzie ultraczystej lub o wodzie wysoko oczyszczonej, której wartości TDS mierzone są w PPB (Parts Per Billion) i którą można wyprodukować tylko przy znacznym dodatkowym nakładzie pracy. Do oczyszczania za pomocą wody demineralizowanej wymagane są wartości TDS od 0 do 10 PPM. Wyższa czystość nie jest konieczna.
Mobilne uzdatnianie wody
Zasadniczo dostępne są różne metody demineralizacji wody. Do najpopularniejszych należą dejonizacja (DI) i odwrócona osmoza (RO).
W procesie dejonizacji woda przepływa przez żywicę ze złożem mieszanym, które wiąże rozpuszczone w niej sole mineralne. Dejonizacja usuwa 100 procent rozpuszczonych soli i produkuje wodę wysokiej jakości. Cała przefiltrowana woda może być wykorzystana do mycia powierzchni. Filtry DI są stosunkowo niedrogie i przeznaczone są do użytku mobilnego. Wymagane jest zwykłe przyłącze wody, do którego podłączany jest wąż zasilający.
W zależności od potrzeb należy wymieniać jedynie worki z żywicą. Idealne są urządzenia wyposażone w miernik TDS, dzięki czemu w każdej chwili można sprawdzić jakość wody na miejscu. W sektorze mycia okien żywica powinna być wymieniana od wartości 10 PPM. Z kolei w przypadku mycia paneli fotowoltaicznych wartości te mogą być większe, ponieważ drobne niedociągnięcia wynikające ze zwiększonej twardości wody nie są na nich tak widoczne jak na szybie. Systemy DI znajdują zastosowanie w pracach okresowych oraz w miejscach o małej lub średniej twardości wody.
W odwróconej osmozie (RO) woda jest pompowana pod wysokim ciśnieniem przez wysokowydajną membranę (najlepiej po wstępnym filtrowaniu) która odfiltrowuje do 98 procent rozpuszczonych minerałów i zanieczyszczeń. W procesie tym strumień wody jest dzielony na ścieki (koncentrat) i wodę czystą – demineralizowaną. W dobrych urządzeniach końcowym etapem filtracji jest skierowanie wody do filtra żywicznego, który usuwa z wody pozostałe minerały. W rezultacie otrzymujemy wodę całkowicie demineralizowaną. Do pompy potrzebna jest jednak energia elektryczna.
Pomimo że urządzenia z odwróconą osmozą charakteryzują się wyższą ceną zakupu (w porównaniu do DI), to oferują bardzo dużą wydajność, co przekłada się na niskie koszty codziennej eksploatacji. Sprawdzą się najlepiej w codziennej, intensywnej pracy oraz w miejscach o dużej twardości wody.
Optymalne wyniki dzięki systemom wody demineralizowanej
Główne zalety metody czyszczenia szkła wodą demineralizowaną są:
- znaczna oszczędność czasu,
- oszczędność kosztów,
- redukcja szkodliwych dla środowiska środków chemicznych w wodzie.
Użycie tej metody sprawdza się optymalnie dzięki odpowiednim akcesoriom. Co bardzo ważne, jej stosowanie nie wymaga specjalistycznej wiedzy. Na przykład specjalne kije teleskopowe wykonane z ultra lekkich materiałów umożliwiają bezpieczne mycie okien nawet na wysokości 20 metrów, choć wymaga to już nieco większego doświadczenia. Bardzo ważny jest również dobór odpowiedniej szczotki.
Na koniec warto podkreślić, że użycie wody demineralizowanej nie musi ograniczać się jedynie do mycia szyb. Metoda ta sprawdza się do mycia wszelkich powierzchni wodoodpornych: myjąc okna, myjemy również elewacje, parapety, ramy okienne, żaluzje i inne powierzchnie.
